اسلام
اسلام دینی یکتاپرستانه و یکی از دین‌های ابراهیمی جهان است. پیرو این دین را مسلمان می‌گویند. آنها بر این باورند که خدا مستقیماً بر بسیاری از پیامبران وحی فرستاده و محمد آخرین آنها است. این دین هم اکنون از نظر تعداد رسمی پیروان در مکان دوم و پس از دین مسیحیت جای دارد.
اسلام در زبان عربی از ریشه (س-ل-م) که به معنای «تسلیم صلح‌آمیز؛ تسلیم شدن؛ اطاعت؛ صلح» است مشتق گردیده‌است. این واژه را می‌توان با واژهٔ همریشه‌اش در زبان عبری مقایسه کرد. شالوم که از ریشهٔ ש-ל-ם (شین-لامد-مم) در زبان عبری مشتق گردیده دارای معادل‌های دیگری در بسیاری از زبان‌های سامی بوده و به معنای کمال، تکمیل و تندرستی است.
از دیگر مشتقات سه حرف (س-ل-م) می‌توان موارد زیر را نام برد:
سلام به معنای «صلح» که همچنین به عنوان درود هم است.
السلام (آرامش) یکی از ۹۹ نام خدا در قرآن.
مسلم، کسی که از اسلام تبعیت می‌کند؛ کسی خود را به خداوند تسلیم می‌کند.
البته واژه اسلام به معنی سالم بودن و مسلمان به معنای کسی که سالم زندگی می‌کند هم مطرح میشود
اسلام برای هر فردی با شهادتین آغاز میشود. شهادتین به زبان آوردن دو جملهٔ «لا اله الا الله» و «محمد رسول الله» است که به ترتیب به معنای هیچ خدایی جز الله وجود ندارد و محمد پیامبر الله‌است است. فردی که تصمیم به ایمان آوردن به اسلام را دارد باید این دو جمله را بر زبان آورده و آنها را باور کند. ناگفته پیداست که شخص مورد نظر لزوما باید معنای این دو جمله را بداند و آنها را درک کند، سپس ایمان بیاورد.
مسلمانان بر این باورند که خدا پیام خود را از راه وحی بر محمد و پیامبران دیگر از قبیل آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی فرو فرستاد. تقریباً همه مسلمانان بر این باورند که محمد آخرین پیامبر خدا و مکمل همهٔ آنها است. در نتیجه سخنان او و کتابش تا روز قیامت برای بشریت وجود دارند. مسلمانان بر این باورند که بخش‌هایی از کتاب‌های تورات و انجیل فراموش شده‌اند، اشتباه تفسیر یا نوشته شده‌اند یا توسط دنباله‌روان آنها تحریف گشته‌اند در نتیجه پیام اصلی آنها از بین رفته‌است. آنها با باور به این مساله، معتقدند که قرآن به عنوان آخرین کتاب وحی شده به انسان‌ها برای تصحیح آن کتاب‌ها نازل شده‌است.
باور مسلمانان بر آن است که دین خدا در اصل از آدم تا محمد یکی بوده و این اصول در قرآن گردآمده اند. متون اسلامی این طور بیان می‌کنند که یهودیت و مسیحیت مشتقاتی از تعالیم ابراهیم بوده و در نتیجه جزو دین‌های ابراهیمی به شمار می‌آیند. قرآن، از یهودیان و مسیحیان (و گاهی اوقات دیگر معتقدان) به صورت «اهل کتاب» یاد می‌کند.
توحید، معاد، نبوت از اصولی است که بین همهٔ مسلمانان مشترک است. بعضی از زیرشاخه‌های اسلام به خصوص شیعیان به جز این سه اصل، دو اصل عدل و امامت را نیز جزء اصول می‌دانند. البته به این دو اصل اصول مذهب گفته میشود.
الله نام ویژه خدای یکتا در قرآن و نوشتارهای عربی-اسلامی است. با این حال فارسی‌زبانان معمولاً از واژه خدا استفاده می‌کنند. واژه الله پیش از ظهور اسلام نیز در عربستان وجود داشته‌است و نام خدای بزرگ و آفریدگار جهان است که بتها به عنوان رابط و واسطهٔ او در ادارهٔ جهان به او کمک می‌کنندواعراب نیز جهت نزدیکی و ارتباط با او به پرستش بتهای خویش می‌پرداختند چرا که بتها را در اداره جهان میانجی فیض میدانستند.
پیروان اسلام را در فارسی مسلمان می‌خوانند و در نوشتارهای عربی «مسلم». به اضافه اینکه در آموزه های اسلامی بنا بر سخنان خداوند در قرآن کتاب مقدس مسلمانان، ادیانی که تمام پیامبران الهی آن را ترویج کرده‌اند یک دین است و همه آنها تحت عنوان اسلام خوانده می‌شوند؛ پس پیروان دیگر پیامبران الهی تا زمانی که آیین آنها توسط پیامبر بعدی نسخ نشده بود، مسلمان محسوب می‌شوند.
مسلمانان به دو مذهب عمده شیعه و سنی تقسیم می‌شوند. هر یک از این دو فرقه دارای انشعاباتی هستند .به عنوان مثال صوفی گری در میان شیعه و سنی وجود دارد.
اسلام مانند تمام دین‌ها دارای قوانینی است که مسلمانان موظف به پذیرش آنها هستند. اسلام از جمله دین‌های پرشریعت است که در آن قوانین کلی و جزئی زیادی وجود دارد.
پاره‌ای از قوانین اسلام مابین بیشتر ادیان و ایدئولوژی‌ها (اعم از اینکه خود را الهی بنامند یا زمینی) مشترک است. از جمله این قوانین می‌توان به احترام به والدین، یاری به یتیمان و ... اشاره نمود.
برخی قوانین اسلام دارای ویژگیها، شروط، محدودیتها و تعاریف ویژه خود هستند و انجام آنها مستلزم رعایت آن شروط و ویژگیها است. مانند ازدواج‌کردن، پرهیز از ظلم و ستم به خود و غیر، زنده‌کردن حقوق دیگران، دست‌گیری مستمندان عدم خودکشی و... اشاره کرد.
برخی دیگر از قوانین اسلام، ویژه اسلام هستند همچون قصاص، سنگسار، اعدام مرتد، جهاد. این قوانین همراه با قوانین گروه دوم همواره توسط بخشی از طرفداران حقوق بشر غربی، مورد انتقاد شدید واقع شده‌است. قوانین اسلامی معمولاً تنها مربوط به کشورهای اسلامی می‌شوند و قانونگذاران و متفکران سایر کشورها به این نتیجه نرسیده‌اند که این قوانین به رفع مشکلات جامعه بشری کمکی می‌کنند.
قرآن، کتاب مقدس و آسمانی مسلمان است و به زبان عربی نوشته شده‌است، که طبق مندرجات آن و باور مسلمانان توسط وحی الهی به محمد فروفرستاده شد.
به اعتقاد مسمانان «قرآن وحی نامه اعجازآمیز الهی است، که به زبان عربی[شیوا(فصیح)] واژه به واژه توسط فرشته وحی، جبرئیل، از جانب خداوند و از لوح محفوظ بر قلب و زبان پیامبر اسلام هم اجمالا یکباره و هم کم کم در طول بیست و سه سال نازل شده.»(۱)
این کتاب معتبرترین متن دینی نزد مسلمانان است و مسلمانان آن را معجزه و سند اثبات پیامبری محمد می‌دانند. تمام مذاهب اسلامی بر درستی متن آن اتفاق نظر دارند و اختلاف در نحوه خواندن متن، تفسیر و احیانا ترتیب آن است. میزان این اتفاق نظر به حدی است، که شیعیان دوازده امامی ایران و وهابیان عربستان از قرآن با رسم الخط واحدی استفاده می‌کنند.مسلمانان روی بی خطا بودن کتاب قرآن تاکید دارند ر.ک. قرآن
محمد(ص) پیامبر اسلام پس از بعثت به پادشاهان کشورهای همسایه از جمله ایران نامه نوشت و آنان را به اسلام دعوت کرد، پادشاه ایران – خسرو پرویز – این دعوت را نپذیرفت (چون اسلام دینی برای اعراب بود و برای آنان ساخته شده بود از طرفی ایرانیان یکتا پرست بودند و به خدا اعتقاد داشتند). پس از فوت پیامبر اسلام اعراب به بهانه ی آوردن اسلام و پیرو طینت خود به ایران حمله کردند و در آخرین نبرد در قادسیه رستم فرخزاد مشاور یزدگرد و سردار سپاه ایران کشته شد.و اسلام به ایران آمد.
ورود اسلام! و اعراب به ایران بیش از هر تهاجم دیگری بر فرهنگ و روش زندگی ایرانیان تاثیر گذاشت به گونه ای که امروزه پس از۱۴۰۰ سال از جشنهای ایرانی تنها نوروز(که به نوبه خود تغییر زیادی کرده است) باقی مانده و ایرانیان فقط اعیاد اسلامی را جشن میگیرند و بر خلاف ایرانیان باستان که غم و ماتم را از جانب اهریمن میدانستند در سالگردهای شهادت امامان و ... به عزاداری میپردازند. در ایران امروز به ندرت نام ایرانی برای فرزندان انتخاب میشود و بیشتر از نامهای عربی استفاده میشود.این در حالیست که اثری از چنگیز مغول و اسکندر مقدونی جز چند خرابه در ایران به جای نمانده است.
|
|
